SAME SAME BUT DIFFERENT...

I found this duet of armchairs 366 by Chierowski at the trash in very poor condition.I decided to make new outfit. Once put a bit of an effort- satisfaction guaranteed! 

They both were used in home design in Targowek,Warsaw.

ŁÓDŻ DESIGN FESTIVAL 17-17.10.2013

It's all about humanity ! pod tym hasłem odbyła się już siódma edycja Łódź Design Festival. Była , widziałam, doceniłam ....
Kilka fotek poniżej i krótka relacja z youtube. 

                          

Jak pisze na stronie festiwalu Dyrektor Programowa Łódź Design Festival, Małgorzata Żmijska: " Dzisiaj, jak nigdy dotąd, projektowanie przesiąknięte jest humanizmem i zmierza ku egalitaryzmowi. Socjologowie i antropologowie przekonują nas, że kolektywna mądrość jest najważniejszym wspólnym mianownikiem, a projektowanie świata może stać się udziałem nas wszystkich. Wbrew pozorom to podejście odległe jest od haseł radykalnych architektów z lat 70. XX w., którzy niegdyś ogłaszali, że „każdy jest projektantem!”. Buntując się przeciwko więzom i kagańcom wyznaczanym przez dominującą politykę, trwali oni wciąż w zamkniętym kręgu myślenia, w którym aktualne pozostawały podziały na odbiorców i twórców, władców i poddanych. Dziś dojrzewa innego typu podejście – oparte na zasadzie open source, wspierane przez globalny Internet i ciągłą demokratyzację technologii." 

WYSTAW FOTOGRAFII BWA / ART GALLERY

Pascal Rouet „Habana Cuba” 

Wernisaż wystaw 18 października o godz. 18.00

 

Na Kubie roślina tabaki jest tak wysoka jak człowiek. Liście są lepkie i pachnące żywicą. Ulica wytrąca gęsty, mięsisty aromat; słodki jak owoc cururucho. Kubańczycy nazywają ten orzeźwiający zapach breva czyli dojrzałą, soczystą wonią świeżo kręconej w dłoniach tabaki. Breva jest delikatna jak skóra i szorstka jak codzienne życie Kubańczyków.

Pascal Rouet, chłopak z francuskiego Bourges, lubujący się w czarno-białej szachownicy kadru, którego jedynym koniecznym do życia meblem jest aparat, przypadkiem wyrusza do małej wioski San-Luis niedaleko Hawany,  słynącej z najlepszych na świecie terenów do uprawy tytoniu. Tam poznaje Alexandro Robeina, lokalnego barda cygarowego i zgodnie ze starym kubańskim zwyczajem przejeżdżają oboje siedem kilometrów na jednym rowerze. W upalnej podróży poznaje Rouet świat o jakim Europejczykom się nie śniło. Kiedy w przydrożnej knajpie Robein przedstawia go swoim jolero, Rouetowi w ręce wpada magazyn L’Amateur de Cigare, a w nim niezwykłe zdjęcie legendarnego producenta cygar zrobione przez samego Luca Monneta. Rouet jeszcze raz pożycza rower, lecz tym razem jego podróż trwa znacznie dłużej.

Dostojnością kadru porównywany do Roberta Mapplethorpe'a, artysta czujnie obserwuje Kubańczyków i tworzy fotografię duszną, gęstą od dymu, pachnącą tytoniem,  przy tym nierzadko melancholijną i wyciszoną. Twarze na portretach Roueta są czujne, ufne i mądre, za każdym razem podkreślone kształtem trzymanego w ustach cygara. Bliskość tego wizualnego dialogu pomiędzy fotografem a modelem tworzy atmosferę intymnego spotkania. W dumnych spojrzeniach Kubańczyków widać rys tamtejszej rzeczywistości, jakże dalekiej od wygodnej, uporządkowanej Europy. Spojrzenia nie urywają się, nie błądzą. Pascal Rouet wyłącza dźwięk, zagłusza hałaśliwą ulicę pulsującą salsą. Czas zwalnia, robi się gorąco".- Aleksandra Adamowska

Pierre Radisic „Konstelacje”/ „Portrety podwójne” 

"Wystawa „Konstelacje” belgijskiego fotografa Pierre’a Radisica jest owocem uprzedniej współpracy artysty z brukselskim Muzeum Atelier 340 i katowicką Galerią BWA. W 2012 r. podczas wystawy tematycznej „Okolice układów” zaprezentowaliśmy wybór jego fotografii z serii „Ciała niebieskie”. Artysta opracował jednak ten temat jako całość, wyznaczając 89 gwiezdnych konstelacji na ciałach ponad sześćdziesięciu modelek. Właśnie dlatego Atelier 340 i BWA pragną poświęcić teraz serii indywidualną wystawę.

W wyniku współpracy z Pierrem Radisicem przy okazji wystawy „Okolice układów”  i naszych licznych związanych z tym dyskusji, mieliśmy okazję zapoznać się także z „Portretami podwójnymi”. Te portrety par, przedstawione jako dyptyki, uwypuklają niepokojące zjawisko mimetyzmu, przypominając nam o naszych osobistych doświadczeniach społecznych.

Już w młodości zastanawialiśmy się nad uderzającym podobieństwem fizycznym pomiędzy osobami funkcjonującymi w tkance społecznej, parami przechadzającymi się po ulicach czy siedzącymi przy jednym stoliku w restauracji. Właśnie te pytania dotyczące dualności zadaje również Pierre Radisic w formie obrazu. Z ogromną przyjemnością, która towarzyszyła nam również podczas odkrywania prac artysty, prezentujemy je dziś szerszej publiczności"- Kurator Wystawy

MIROSLAW BALKA HOW IT IS - z archiwum

TATE 

'The latest commission in The Unilever Series How It Is by Polish artist Miroslaw Balka is a giant grey steel structure with a vast dark chamber, which in construction reflects the surrounding architecture – almost as if the interior space of the Turbine Hall has been turned inside out. Hovering somewhere between sculpture and architecture, on 2-metre stilts, it stands 13 metres high and 30 metres long. Visitors can walk underneath it, listening to the echoing sound of footsteps on steel, or enter via a ramp into a pitch black interior, creating a sense of unease.

'Underlying this chamber is a number of allusions to recent Polish history – the ramp at the entrance to the Ghetto in Warsaw, or the trucks which took Jews away to the camps of Treblinka or Auschwitz, for example. By entering the dark space, visitors place considerable trust in the organisation, something that could also be seen in relation to the recent risks often taken by immigrants travelling. Balka intends to provide an experience for visitors which is both personal and collective, creating a range of sensory and emotional experiences through sound, contrasting light and shade, individual experience and awareness of others, perhaps provoking feelings of apprehension, excitement or intrigue'

text by TATE